Dla nowoczesnego kraju oczywistym jest, że odpowiedni poziom rozwoju budownictwa nie wiąże się wyłącznie z infrastrukturą, chociaż nikt też nie wątpi, że w drodze do konkurencyjnej gospodarki trzeba zadbać najpierw o odpowiednią sieć autostrad, komunikację lotniczą i kolejową, bazę biznesową i noclegowa – dopiero później można tak wypracowany zysk przeznaczyć na podnoszenie komfortu życiowego obywateli, dla których w pierwszej kolejności rozwija się gospodarkę. Najważniejszym aspektem budownictwa w polityce społecznej jest wcale nie dbanie o nowe i bezpieczne drogi, ale wykorzystywanie tego potencjału w celach, które są dla rodzin najważniejsze – tworzeniu odpowiedniej bazy tanich i nowoczesnych mieszkań, do których każdy mógłby mieć dostęp z pomocą odpowiednich państwowych instrumentów finansowych. W krajach z niską jakością edukacji budownictwo może niesamowicie przyczynić się do podnoszenia komfortu edukacji poprzez remontowanie czy budowanie nowych szkół, z nowoczesnymi salami sportowymi i informatycznymi. Nikt nie ma jednak wątpliwości, że nawet w kapitalizmie pełnym liberalizmu konieczne jest najpierw pewnego rodzaju, nawet minimalne ingerowanie w rynek. Finansowanie przedsiębiorstw ze skarbu państwa to złe rozwiązanie, ale tworzenie prawa przyjaznego dla rodzin i deweloperów to już krok w dobrą stronę.
Kluczem do sukcesu infrastruktura
