W drugiej połowie XVIII wieku głównie na terenie Anglii panował styl określany jako chippendale. Nazwa stylu pochodzi od nazwiska Thomasa Chippendale’a, który był ogromnym zwolennikiem motywów orientalnych. W meblach zgodnych z tym stylem mieszają się liczne motywy i elementy pochodzące z różnych stylów. Dostrzeżemy więc na takich meblach zarówno motywy wschodnie, neogotyckie, ale także elementy zaczerpnięte z francuskiego stylu rokoko oraz klasycyzmu. Eklektyzm, który promował Chippendale przypadł do gustu wielu ludziom. Styl ten zaczął się więc intensywnie rozwijać i zyskiwać na ogromnej popularności. Wkrótce każdy musiał mieć przynajmniej jeden mebel wykonany zgodnie ze stylem chippendale. Jakie były charakterystyczne elementy tego typu mebli? Przede wszystkim bardzo chętnie sięgano w nich po plecionkę chińską. Chętnie sięgano także po czerwoną i zieloną lakę. Popularny był kształt dachu pagody. Często w meblach pojawiały się kolumny, które były rzeźbione na kształt pnia bambusa. Upodobano sobie także niezwykle kontrastowe połączenie koloru czarnego i złotego. Bardzo często można było dostrzec płaskorzeźby, które pokrywały bardzo duże partie powierzchni. Chętnie umieszczane były na przykład na oparciach krzeseł. Na rogach mebli bardzo często obecne były niewielkie figurki najrozmaitszych ptaków.
Meble w stylu chippendale
