Nurt romantyczny w architekturze

Nurt romantyczny obecny był nie tylko w literaturze. Dawał się zauważyć także w architekturze mimo tego, że nie stworzył całkiem odrębnego stylu. Romantyzm fascynował się przeszłością stąd architektura, która pojawiała się w tamtym okresie chętnie nawiązywała do architektury średniowiecznej. Najbardziej typową cechą architektury okresy romantyzmu było niezwykle chętne sięganie po rozwiązanie wypracowanego i obecne w architekturze gotyku. Architektura romantyczna szczególnie mocno daje się zauważyć w parkach, które powstawały w tamtym okresie. Pojawiały się więc w nich altany, które wybudowane były zgodnie z zasadami stylu gotyckiego, budowano także fragmenty ruin średniowiecznych zamków czy liczne pustelnie. Pierwsze budynki stylu romantycznego można określić jako niezwykle malownicze. Elementy zaczerpnięte ze stylu gotyckiego naśladowano raczej mocno powierzchownie, nie zastanawiano się jeszcze wtedy nad istotą stylu gotyckiego. W późniejszym okresie rozwoju architektury romantycznej sięganie po formy gotyckie było już bardziej wyraźne i było zdecydowanie bardziej przemyślane. W rezydencjach, które powstawały w tym okresie zdawało się być czuć średniowieczny etos rycerski. Styl romantyczny w architekturze miał ogromną zasługę: przyczynił się do wielkiego doceniania osiągnięć minionych epok.